Op deze pagina staan de objecten in/aan de Driehuizerweg in Nijmegen Zuid:
Klik op het item wat u wilt zien voor directe toegang of scroll door alle artikelen van deze straat. Via het balletje met pijl rechts onderaan komt u hier weer terug (browsers in Windows).
Klik hier om terug te gaan naar de pagina Nijmegen Zuid.
De Driehuizerweg was vroeger veel langer dan nu. De straat begon op de kruising met de Groesbeekseweg en Coehoornstraat. Vanaf dat punt volgde hij de huidige loop van de Heyendaalseweg tot aan de kruising met de Groenewoudseweg. Bij deze kruising maakte de weg een knik en volgde hij de loop van de huidige Professor Korsstraat. Waar deze straat nu een bocht maakt voor een bejaardenflat, liep de Driehuizerweg vroeger in zuidelijke richting door. De bakstenen brug over de in 1883 geopende spoorlijn Nijmegen-Venlo lag ongeveer 100 meter oostelijker dan nu. Na de brug liep de Driehuizerweg nog ongeveer 50 meter in zuidoostelijke richting, parallel aan het spoor en daarna boog deze af naar het zuiden. Het laatste deel van de weg, tot aan de Scheidingsweg, ligt er nog steeds.
Eind jaren '60 werd de Driehuizerweg tussen de Groenewoudseweg en de spoorlijn onder handen genomen. De spoorbrug verdween en de weg werd meer naar het westen verlegd, zodat deze aan de andere kant van het spoor precies aansloot op de Heyendaalseweg. Vanaf de kruising met de Verlengde Groenestraat werd de weg weer aangesloten op de oude Driehuizerweg.
Begin jaren '70 verdween deze aansluiting echter. Door uitbreiding van universiteitsgebouwen aan en reconstructie van het Toernooiveld werd de Driehuizerweg hier onderbroken. Het gedeelte tussen Groesbeekseweg en de spoorlijn werd nu bij de Heyendaalseweg gevoegd. Van de Driehuizerweg bleef alleen het stuk over vanaf het Toernooiveld tot aan de Scheidingsweg.
Klik hier om terug te gaan naar de pagina Nijmegen Zuid.
Dit is een royaal woonhuis met stalgebouwen, "De Drie Huizen" genaamd. Het staat aan de Driehuizerweg in Brakkenstein. Het betreft een complex van een groot woonhuis met bijgebouwen. De naam komt voort omdat het aanvankelijk drie huizen betrof.
Het hoofdgebouw bestaat uit een dwars geplaatst langwerpig deel met een flauw hellend zadeldak waartegen aan de voorzijde een uitspringend gedeelte van drie bouwlagen geplaatst is met een zadeldak loodrecht op het lange dak. De hoofdgevel heeft links en rechts twee vensters boven elkaar. Het middengedeelte daartussen is drie-assig, met een voorgebouwde ver uitstekende erker op de begane grond, een middenetage met openslaande deuren tussen twee vensters, en een tweede etage met gedrukte brede ramen (zie 2e foto hieronder).
Voor alle vensters zijn houten persiennes bevestigd. Alle gevels van het pand zijn gepleisterd. Op de rechter kopwand van het dwarse bouwblok zeer interessante vensterindeling: smalle ramen met persiennes en daarnaast blinde vensters, met daarin geschilderde raamindeling. Achter het voorhuis een breed stalgebouw van twee etages met zadeldak. Naast het huis een enorme schuur met flauw geknikt zadeldak. Gewit op een getrapte baksteendecoratie op de kopwanden, langs de dakrand, na.
Bouwjaar: 1868.
Zeer schilderachtig gelegen buiten met karakteristieke vormen voor het midden van de negentiende eeuw. Ook van belang als rest van de landschappelijke structuur. De Driehuizerweg, welke ooit vanuit de stad naar dit buiten liep, dankt haar naam aan dit riante Landgoed.
Dit landgoed is een door de gemeente aangewezen gemeentelijk monument.
datum eerste foto: 13 maart 2016
datum tweede foto: 10 februari 2016
bron beide foto's: Paul Marsman©
Dit landgoed ligt in Park Brakkenstein in de wijk Heijendaal. Het park is onderdeel van het voormalig landgoed Brakkesteyn. Het park ligt ingeklemd tussen de spoorlijn Nijmegen - Venlo, de Radboud Universiteit en de d'Almarasweg.
Het landgoed werd voor het eerst vermeld in 1654. In de 18e eeuw werden er sterrenbossen aangelegd. In 1863 werd het landhuis afgebroken en in 1865 werd op die plaats een witte villa gebouwd; Huize Brakkesteyn. In 1915 werd het landgoed eigendom van dezelfde eigenaar als het aangrenzende landgoed Heyendaal (kasteel Radboud en Huize Heijendaal) en werd dit één aaneengesloten gebied.
In 1916 werd een stalhouderij met koetshuis gebouwd (rechts op de foto zichtbaar) en in de jaren '30 een tuinmanswoning (zie 1e foto onderaan), een waterput (zie 2e foto onderaan), nieuwe toegangspoorten aan de achterzijde (zie 3e foto onderaan) en het Schelpenhuis (zie 4e foto onderaan). Deze elementen worden (binnenkort) elders op deze site apart behandeld.
Tuinarchitect Samuel Voorhoeve maakte het park in die periode in zijn huidige vorm.
In 1941 eindigde de bewoning van de villa en werd in het pand de kliniek voor neurologie van het toenmalige Canisius Ziekenhuis ondergebracht die daar tot 1966 zou blijven. Na enkele jaren leegstand werd in huize Brakkesteyn een restaurant gevestigd en werd het landgoed een openbaar en vrij toegankelijk park. Tot op heden is dat nog zo.
Het park in zijn geheel en het landgoed alsmede de stalhouderij en de gebouwen hieronder beschreven zijn ieder aparte rijksmonumenten.
datum foto: 15 juli 2016
bron foto: Paul Marsman©
Dit huis is één van de elementen van het vroegere landgoed Brakkesteyn.
Thans is dit landgoed het vrij toegankelijke park onder de naam "Park Brakkenstein."
Het Schelpenhuis, gelegen aan de Driehuizerweg, bestaat uit twee tegen elkaar gebouwde onderdelen: rechts een kapel met neogotische stijlinvloeden (spitsboogvensters in de noord- en westgevel), vermoedelijk ca. 1865 gebouwd in opdracht van J.R.P. Tulleken, die ook de villa Brakkesteyn liet bouwen en links een koetshuis, dat vermoedelijk eveneens in de tweede helft van de 19de eeuw is gebouwd. Hoewel Victor Jurgens in 1916 een nieuw stalgebouw had laten bouwen, werd de oude stal met koetshuis pas in 1928 door het ingenieurs- en architectenbureau Schaap uit Arnhem verbouwd tot kinderspeelhuis. Hierbij werden de twee onderdelen inwendig met elkaar verbonden door een gang, die dwars door de voormalige kapel heen loopt. De gang heeft een lambrisering van vermoedelijk eigentijdse tegels met o.a. voorstellingen van kinderspelen en gekleurde vogels. De buitenmuren van het linker gedeelte, het voormalige koetshuis, werden bezet met schelpen. Na de oorlog maakte het schelpenhuis evenals de villa deel uit van de polikliniek voor neurologie. Vanaf 1967 is het schelpenhuis als woonhuis in gebruik.
Omschrijving:
Het Schelpenhuis bestaat uit twee bouwvolumes met een rechthoekig grondplan, die met hun lange zijden tegen elkaar zijn geplaatst, waarbij de voorgevels verspringen, maar de achtergevels in lijn liggen. Beide bouwvolumes hebben bouwlaag en een zolderverdieping. Het zuidelijke met schelpen bezette gedeelte heeft een rietgedekt wolfdak met rietvorsten en een opgelichte dakkapel met 8-ruits stolpraam in het linker dakschild. Het noordelijke gedeelte, dat is opgetrokken uit in kruisverband gemetselde baksteen op een gecementeerde plint, heeft een zadeldak met rode Hollandse pannen, windveren en mastgoten. In de oostzijde van dit gedeelte bevindt zich een trafo. In de nok van beide bouwvolumes bevindt zich een schoorsteen.
De symmetrisch ingedeelde VOORGEVEL van het zuidelijke deel bevindt zich aan de oostzijde en heeft in het midden een gedeelde rondboogdeur met zijlichten. Onder de zijlichten bevinden zich velden met verticaal gemetselde bakstenen. De deurpartij wordt afgesloten met een geprofileerde lijst. Aan weerszijden van de der bevindt zich een venster met raam, 4-ruits bovenlicht en luiken. In de zolderverdieping, boven de deur is later een venster aangebracht.
De symmetrisch ingedeelde LINKER ZIJGEVEL heeft drie vensters met houten kruiskozijnen, draairamen, veelruits bovenlichten en luiken.
De symmetrisch ingedeelde ACHTERGEVEL heeft in de eerste bouwlaag vier getoogde 4-ruits stalraampjes met luiken en in de zolderverdieping twee vensters van dit type. Boven deze twee bevond zich nog een dergelijk venster, dat later is vergroot.
De asymmetrisch ingedeelde VOORGEVEL van het noordelijke bouwvolume bevindt zich aan de noordzijde en is zes vensterassen breed. De paneeldeur met spitsboogvormig 6-ruits bovenlicht is in de derde as van rechts geplaatst. Links en rechts van de deur bevinden zich resp. drie en twee spitsboogvensters met 15-ruits ramen en hardstenen lekdorpels.
De oostelijke LINKER ZIJGEVEL heeft een ijzeren trafohuisdeur en in de topgevel een dubbel hooiluik.
De RECHTER ZIJGEVEL (zie foto) vormt geheel met de achtergevel van het zuidelijke bouwvolume, omdat hij op dezelfde lijn ligt en ook met schelpen is bezet. Hierin bevindt zich nog een spitsboogvenster van hetzelfde type als in de voorgevel. Dit venster heeft echter spitsboogvormige luiken. In de geveltop bevindt zich een hooiluikje.
De ACHTERGEVEL steekt enkele meters buiten het aangrenzende zuidelijke bouwvolume uit. De achtergevel is met schelpen bezet en blind uitgevoerd.
Het INTERIEUR bevat enkel waardevolle onderdelen zoals de gang en de voormalige keuken rechts van de gang. De gang heeft een vloer van witte en zwarte tegels en lambriseringen van vermoedelijk eigentijdse tegels met voorstellingen van kinderspelen, gekleurde vogels en landschappen. De voormalige keuken heeft een schouw, waarvan de achterwand is bezet met tegels van gekleurde vogels en scheepvaarttaferelen. De schouw met bewerkte houten schoorsteenmantel is opgenomen in een kastenwand uit dezelfde periode (ca. 1916).
Waardering:
- Van architectuurhistorische waarde als goed voorbeeld van twee tot kinderspeelhuis verbouwd oudere gebouwtjes met bijzonder materiaalgebruik in het exterieur en bijzondere ornamentatie (tegels) in het interieur.
- Van ensemblewaarde als functioneel onderdeel van het landgoed Brakkenstein.
Dit Schelpenhuis, Koetshuis en Kapel uit de tweede helft van de 19de eeuw is ingrijpend verbouwd in 1928 door ingenieurs- en architectenbureau Schaap uit Arnhem.
Het Schelpenhuis is in haar geheel een rijksmonument.
datum foto: 15-07-2016
bron foto: Paul Marsman©
De toegangshekken van het oorspronkelijke Landgoed Brakkesteyn, thans het vrij toegankelijk Park Brakkenstein aan de Driehuizerweg zijn gebouwd ca. 1916 in een stijl die invloed vertoont van de heroriëntering op traditionele bouwwijzen.
Het toegangshek aan het begin van de oprijlaan bestaat uit twee hekpijlers van rode baksteen en een dubbel smeedijzeren hek. De vierkante, in staand verband gemetselde pijlers hebben inspringende hoeken, gecementeerde plinten en hoge geprofileerde zandstenen dekplaten, die worden bekroond door grote koperen lantaarns. Het smeedijzeren gedeelte bestaat uit twee vaste delen tegen de pijlers en een dubbel draaihek ertussen. In de vaste delen zijn links en rechts in vergulde smeedijzeren letters de naam van het landgoed aangebracht resp. : "BRAKKE" en "STEYN".
Het toegangshek bij de noordwestelijke toegang tot het park, aan het einde van de Driehuizerweg, heeft hekpijlers die op dezelfde wijze zijn vormgegeven. Hier zijn echter geen lantaarns aangebracht en het ijzeren draaihek is niet oorspronkelijk.
Waardering
- Van architectuurhistorische waarde als goed en gaaf voorbeeld van toegangshekken in een stijl die invloed vertoont van de heroriop traditionele bouwwijzen.
- Van ensemblewaarde als functioneel onderdeel van het landgoed Brakkenstein.
De toegangshekken zijn rijksmonumenten.
datum foto: 15-07-2016
bron foto: Paul Marsman©
Deze woning maakt deel uit van het voormalige landgoed Brakkesteyn is gelegen op de hoek van de Driehuizerweg en de d'Almarasweg, in de zuidwestelijke punt van het Park Brakkenstein, aan de oprijlaan, naar het toegangshek.
De tuinmanswoning als onderdeel van landgoed Brakkesteyn is gebouwd in 1916 door Albert Jacot in de stijl van de heroriëntatie op traditionele bouwwijzen met elementen van de Engelse landhuisstijl. De tuinmanswoning is op dezelfde wijze gedetailleerd als het stalgebouw (manege) elders in Park Brakkenstein.
De tuinmanswoning is gebouwd op een rechthoekig grondplan met bouwlaag en een zolderverdieping onder een rietgedekt wolfdak met rode terracotta rietvorsten. In het midden van de nok bevindt zich een schoorsteen met uitspringende hoeken en een gekorniste natuurstenen rand. De schoorsteen wordt bekroond door een ijzeren trekkap met smeedijzeren windwijzer. Het voorschild is in het midden opgelicht t.b.v. een recht afgesloten Vlaamse gevel. In het achterschild bevinden zich twee kleine opgelichte dakkapellen met enkelruits raampjes.
De woning is opgetrokken in rode baksteen gemetseld in halfsteens verband op een met een rollaag afgesloten trasraam. De vensters hebben hardstenen lekdorpels en worden afgesloten door strekken met aan de bovenzijde een uitspringende rand horizontaal geplaatste bakstenen. De vensters zijn voorzien van houten spiegelluiken, waarvan het gedeelte ter hoogte van de bovenlichten is voorzien van horizontale lamellen.
De symmetrisch ingedeelde voorgevel is drie traveebreed. In het midden bevindt zich het ingangsportiek. Het portiek wordt geflankeerd door zich verjongende pijlers met inspringende hoeken, speklagen van zandsteen en rode baksteen en geprofileerde zandstenen basementen, kapitelen en dekplaten. Het portiek wordt afgesloten met een houten latei met geknipte loodslab. Boven de latei is een rollaag gemetseld. In het portiek bevindt zich een rode tegelvloer en een paneeldeur met ovaal ruitje en 3-ruits bovenlicht in een kozijn met hardstenen neuten en dorpel. In de Vlaamse gevel boven de deur bevindt zich een venster met stolpraam en 3-ruits bovenlicht. Het portiek wordt aan weerszijden geflankeerd door een venster met raam en 3-ruits bovenlicht.
De symmetrisch ingedeelde linker zijgevel heeft in de eerste bouwlaag twee vensters met ramen en 2-ruits bovenlichten. In de topgevel onder het wolfseind bevinden zich twee vensters met stolpramen en 3-ruits bovenlichten. De rechter zijgevel is op dezelfde wijze vormgegeven.
De symmetrisch ingedeelde achtergevel heeft dezelfde opzet als de voorgevel. In het midden bevindt zich een portiek, dat wordt afgesloten door een houten latei met geknipte loodslab en rollaag.
Van architectuurhistorische waarde als een goed en in exterieur gaaf voorbeeld van een tuinmanswoning die stijlinvloeden vertoont van de heroriop traditionele bouwwijzen.
Van ensemblewaarde als functioneel onderdeel van het Landgoed Brakkenstein.
Van stedenbouwkundige waarde vanwege de ligging bij de hoofdingang van het vroegere landgoed Brakkesteyn, thans Park Brakkenstein.
De tuinmanswoning is een zelfstandig rijksmonument, welke status het twee keer heeft. Park Brakkenstein geniet als geheel, inclusief alle losse objecten, namelijk ook rijksbescherming.
datum foto: 7 april 2016
bron foto: Paul Marsman©
Deze put is te vinden in het vrij toegankelijke Park Brakkenstein.
De put behoorde bij het vroegere Landgoed Brakkesteyn (zie boven). De foto is genomen in een decor van het bijbehorende landhuis, wat hier boven is beschreven. Het geheel is gelegen aan de Driehuizerweg.
De put is gebouwd in ca. 1916 in een stijl die invloeden vertoont van de heroriëntering op traditionele bouwwijzen m.n. van de Neo-Lodewijk XV-stijl.
De put bestaat uit twee pijlers, verbonden door een smeedijzeren putbalk en een cirkelvormige borstwering. De zich verjongende pijlers hebben inspringende hoeken, zijn opgebouwd uit speklagen van zandsteen en rode baksteen en hebben een geprofileerde zandstenen dekplaat. De pijlers zijn onderling verbonden door een rijk geornamenteerd, rood en goud geschilderd smeedijzeren element, waar een ketting aan hangt. De borstwering heeft een naar buiten uitzwenkend gedeelte en een geprofileerde zandstenen rand en is evenals de pijlers opgebouwd uit lagen rode baksteen en zandsteen.
Rondom de put bevinden zich drie lage, concentrische bakstenen muurtjes met bloemperken ertussen.
Waardering:
- Van architectuurhistorische waarde als een goed voorbeeld van een waterput die invloed vertoont van de heroriop traditionele bouwwijzen m.n. van de Neo-Lodewijk XV-stijl.
- Van ensemblewaarde als functioneel onderdeel van het Landgoed Brakkenstein.
Deze Waterput is een apart rijksmonument, maar ook een rijksmonument als onderdeel van Park Brakkkenstein.
datum foto: 15-07-2016
bron foto: Paul Marsman©
